Partnerzy
EMMA - Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Espoo (Finlandia)
EMMA to muzeum sztuki, które wierzy w moc sztuki do inspirowania i wywoływania unikalnych doświadczeń wizualnych oraz przestrzennych. To największe muzeum sztuki na terenie Finlandii, którego przestrzeń wystawiennicza obejmuje łączną powierzchnię ponad 5500 m2.
Muzeum jest położone w Tapioli, dzielnicy Espoo, w dawnej drukarni Weilin & Göös zaprojektowanej przez Profesora Aarno Ruusuvuoriego (1925–1992). Budynek ten stanowi klasyczny przykład betonowego brutalizmu lat sześćdziesiątych XX w., a także ikoniczny lokalny punkt orientacyjny. Znana ze swoich rozległych trawników i sosnowych lasów Tapiola to kwintesencja koncepcji fińskiego miasta-ogrodu powstałej we wspomnianym okresie.
Wychodzące na północ panoramiczne okna łączą wnętrza muzeum z leśnymi terenami Tapioli. W rozległej przestrzeni wystawienniczej EMMA nie znajdziemy przesłaniających widok ścian, ponieważ sufit podtrzymuje osiem masywnych kolumn. Dzięki temu niecodziennemu rozwiązaniu architektonicznemu udało się stworzyć rozległą otwartą przestrzeń, która pierwotnie została zaprojektowana, by pomieścić ogromne prasy drukarskie. Dziś obszerne wnętrze stanowi istotną część tożsamości muzeum, a także niewyczerpane źródło energii zarówno dla naszych artystów, jak i odwiedzających.
Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Espoo wierzy w transformującą moc sztuki. Jego pracownicy na pierwszym miejscu stawiają ludzi podczas planowania zróżnicowanego, wysokiej jakości programu wystaw i eventów, które są otwarte na dialog pomiędzy współczesną sztuką, dizajnem i modernizmem.
EMMA ściśle współpracuje z dwiema wiodącymi fińskimi fundacjami artystycznymi: Fundacją Saastamoinen oraz Fundacją Tapio Wirkkala Rut Bryk. Starannie wyselekcjonowany wybór zmieniających się prac pochodzących z Fundacji Saastamoinen znajduje się w muzeum na stałej wystawie, przedstawiając najnowsze znaczące nazwiska z zakresu fińskiej oraz międzynarodowej sztuki współczesnej. Kolekcję Fundacji Tapio Wirkkala Rut Bryk można podziwiać w specjalnej galerii nazywanej Widocznym Magazynem, gdzie zwiedzający mogą indywidualnie odkrywać i zgłębiać klasyki nowoczesnego dizajnu. EMMA ożywia także miejską przestrzeń Espoo, prezentując stale powiększającą się kolekcję na stacjach metra, w szkołach, szpitalach oraz innych miejscach użyteczności publicznej na terenie całego miasta.
Łotewskie Narodowe Muzeum Sztuki, Ryga (Łotwa)
Łotewskie Narodowe Muzeum Sztuki to największy skład profesjonalnych dzieł sztuki na Łotwie, który zajmuje ważne miejsce wśród instytucji trudniących się kolekcjonowaniem, kultywowaniem i popularyzowaniem wartości kulturowych na Łotwie i poza jej granicami. Regularnie organizuje wystawy sztuki, działalność edukacyjną oraz eventy kulturalne.
Łotewskie Narodowe Muzeum Sztuki stanowi platformę, na której można znaleźć i odkryć bogactwo informacji na temat rozwoju sztuk wizualnych oraz sztuki dekoracyjnej na Łotwie i na całym świecie. Dzięki swojej unikalnej wizji oraz wspaniałym materiałom muzeum jest integralną częścią łotewskiej tożsamości, posiada także ogromną wartość w kontekście muzeów światowych.
Łotewskie Narodowe Muzeum Sztuki składa się z:
→ Głównego budynku Łotewskiego Narodowego Muzeum Sztuki,
→ Muzeum Sztuki RIGA BOURSE,
→ Muzeum Sztuki Dekoracyjnej i Wzornictwa,
→ Muzeum Romana Suty i Aleksandry Beļcovej,
→ Sali Wystawowej ARSENĀLS,
→ Magazynu Muzealnego.
Muzeum Sztuki Riga Bourse stanowi miejsce wymiany kulturowej, gdzie wybitne zdolności artysty są nadrzędne wobec jego pochodzenia. Poprzez swoją działalność muzeum stało się mostem łączącym Azję, Europę i Amerykę, który pozwala na dialog pomiędzy rożnymi wyrazami sztuki klasycznej i współczesnej dzięki organizowanym przez siebie pokazom i wystawom. Ponadto instytucja regularnie wdraża aktywny program wystaw. W 2011 r. Muzeum Sztuki Riga Bourse przeniosło się do zabytkowego gmachu Riga Bourse (1856), dokonując spektakularnej restauracji budynku. Muzeum znajduje się w centrum Starego Miasta, tuż przy rynku głównym. Dzięki swoim kwalifikacjom w 2013 r. Muzeum Sztuki Riga Bourse otrzymało nagrodę specjalną dla Europejskiego Muzeum Roku (EMYA). Do partnerów Muzeum należą między innymi: Luwr, Muzeum Orsay oraz Centrum Pompidou w Paryżu, Prado w Madrycie, Muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie, Królewskie Muzea Sztuki i Historii w Brukseli, MoMA w Nowym Jorku, Narodowa Galeria Sztuki w Waszyngtonie, Zakazane Miasto w Pekinie oraz Muzeum Szanghajskie.
W 2013 r. Muzeum zorganizowało wystawę zatytułowaną 4 ruchome wiersze, na której zaprezentowano twórczość znanego współczesnego polskiego artysty, reżysera i poety Lecha Majewskiego, zaś w 2018 r. we współpracy z Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku – wystawę zatytułowaną Kunszt. 100 lat polskiej rzeźby, która miała miejsce w setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości oraz ustanowienia państwa łotewskiego.
Centrum Sztuki Współczesnej, Wilno (Litwa)
Zlokalizowane w obrębie wileńskiego Starego Miasta Centrum Sztuki Współczesnej (CAC) stanowi jedną z największych instytucji wystawiających sztukę współczesną w regionie Morza Bałtyckiego. Jest to instytucja publiczna założona w 1992 r. przez litewskie Ministerstwo Kultury. Celem Centrum jest wzbogacanie życia kulturalnego miasta, jak również lokalnego i międzynarodowego dyskursu na temat sztuki współczesnej, a także tworzenie cennych możliwości zawodowych dla artystów oraz innych osób działających na polu sztuki.
Co trzy lata Centrum organizuje Bałtyckie Triennale – jeden z najbardziej ambitnych projektów związanych ze sztuką współczesną w regionie Morza Bałtyckiego. CAC regularnie współpracuje z międzynarodowymi biennale sztuki oraz różnymi instytucjami, by prezentować twórczość litewskich artystów za granicą, wielokrotnie także nadzorowało Pawilon Litewski podczas Biennale w Wenecji.
Bardzo ważne miejsce w Centrum zajmuje Ogród Rzeźby. Mieści on stale rosnącą kolekcję niedawno stworzonych dzieł, zaprezentowaną na świeżym powietrzu. Został założony w 2017 r., z okazji 25. rocznicy powstania CAC. W celu wdrożenia projektu zadecydowano o powrocie do pierwotnego pomysłu architekta budynku, Vytautasa Edmundasa Čekanauskasa, który obejmował otwarty dziedziniec przeznaczony do wystawiania rzeźb na zewnątrz. Stworzenie Ogrodu Sztuki w przeznaczonej do tego celu przestrzeni przywróciło integralność oraz oryginalną wizję zespołu budowlanego Centrum, który uznaje się za cenny obiekt dziedzictwa historycznego. Dziś owa zmieniająca się przestrzeń wystawiennicza położona na wileńskiej Starówce jest dostępna dla zwiedzających nieodpłatnie, by mogli oni doświadczać dzieł zarówno litewskich, jak i międzynarodowych artystek i artystów. Wiele artystek i artystów, których prace zostały zaprezentowane w Ogrodzie, ma ścisłe powiązania z działalnością CAC, a niektóre z wystawianych tam rzeźb były wcześniej pokazywane na ekspozycjach organizowanych przez Centrum. Prace, które można obecnie oglądać w Ogrodzie Rzeźby CAC, zostały stworzone przez takich artystów, jak Antanas Gerlikas, Vaiva Grainytė, Žilvinas Landzbergas, Beatričė Mockevičiūtė, Robertas Narkus, Mindaugas Navakas, Pakui Hardware, Felipe Braga, Maria Loboda i Augustas Serapinas.
Muzeum Narodowe w Gdańsku
Muzeum Narodowe w Gdańsku należy do najstarszych muzeów w Polsce. Dziedziczy tradycje i zbiory Muzeum Miejskiego w Gdańsku (1870) i Muzeum Rzemiosł Artystycznych (1881), którym początek dała kolekcja Jacoba Kabruna (1759–1814) złożona z kilku tysięcy obrazów, rysunków i rycin mistrzów europejskich, które powstały od końca XV do początków XIX wieku.
Największym skarbem Muzeum jest Sąd Ostateczny Hansa Memlinga, arcydzieło malarstwa europejskiego. Bogata i sensacyjna w wielu wątkach historia tryptyku, jego złożona ikonografia, a przede wszystkim najwyższej rangi jakość artystyczna stanowią o niekwestionowanej wartości i atrakcyjności dzieła.
Muzeum prezentuje ponadto cenne obiekty dokumentujące bogatą tradycję artystyczną dawnego Gdańska, w tym średniowieczne retabula ołtarzowe, rzeźby i tkaniny, zabytki nowożytnego meblarstwa i złotnictwa, malarstwa i grafiki. Muzeum przechowuje również ciekawą kolekcję nowożytnej sztuki zachodnioeuropejskiej. Ważne miejsce w zbiorach MNG zajmują dzieła z obszaru sztuki nowoczesnej i współczesnej. Wśród nich są przede wszystkim obiekty reprezentujące sztukę polską i niemiecką XIX i XX wieku, w tym niewielki, ale wartościowy zbiór niemieckiej awangardy oraz ważna dla lokalnej tożsamości artystycznej kolekcja tak zwanej Szkoły Sopockiej. Na szczególną uwagę zasługują kolekcje fotografii – od dziewiętnastowiecznych widoków Gdańska, przez prace dokumentujące dawne Kresy Rzeczpospolitej, Gdańsk i Polskę lat powojennych, po interesujące prace współczesne.
Najnowszym przejawem zainteresowania MNG sztuką najnowszą jest NOMUS, Nowe Muzeum Sztuki. To przedsięwzięcie jest realizowane we współpracy z władzami Gdańska w celu prezentacji budowanej konsekwentnie od kilku lat Gdańskiej Kolekcji Sztuki Współczesnej.
Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie
Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie jest instytucją samorządową finansowaną z budżetu gminy Sopot z siedzibą przy Placu Zdrojowym 2. Dyrektorką galerii jest Eulalia Domanowska.
Dążąc do pokazania najważniejszych zjawisk sztuki polskiej i zagranicznej oraz dotarcia do jak najszerszego grona odbiorców PGS współpracuje z galeriami i instytucjami muzealnymi w kraju i za granicą. Szczególnie bliskie kontakty nawiązuje z galerami w z państw basenu Morza Bałtyckiego oraz wschodnimi sąsiadami (Ukraina, Białoruś). Galeria jest współorganizatorem ważnych imprez cyklicznych: Festiwalu Fotografii „W ramach Sopotu”, Open Source Art Festiwal a także Triennale Sztuki Pomorskiej. Nowym etapem w działalności instytucji będzie międzynarodowy konkurs rzeźby w przestrzeni publicznej „Baltic Horizon” – wspólny projekt Miasta Sopot , Ergo Hestii i PGS.
Państwowa Galeria prowadzi działalność edukacyjną i wydawniczą. Opracowuje i wydaje liczne towarzyszące wystawom katalogi, współpracując ze znanymi grafikami i projektantami, m.in. Ryszardem Bienertem, Jackiem Staniszewskim, Maciejem Bychowskim. Galeria posiada również własną kolekcję sztuki współczesnej, na którą składają się przede wszystkim gromadzone od ponad czterdziestu lat zbiory autorów środowiska gdańskiego oraz bogate zbiory biblioteczne z zakresu historii sztuki, estetyki, fotografii, architektury.